Αν έχετε πάει στο Ανατολικό Λονδίνο, στο Μπράιτον ή ακόμα και στα πιο μοντέρνα μέρη του Λιντς και του Μάντσεστερ, τα έχετε δει.
Ποτέ δεν ήξερες πώς να τους ονομάσεις. Θα τους ακούτε εναλλακτικά να τους αποκαλούν χίπστερ, ξυλόσεξουαλ ή σκληροτράχηλους ψαράδες. Το δεύτερο είναι ίσως το πιο ακριβές, καθώς θα φορούν καρό πουκάμισα και θα καλλιεργούν μια εντυπωσιακή εμφάνιση τριχοφυΐας στο πρόσωπο – αυτό είναι το ξυλώδες κομμάτι, αλλά δεν υπάρχει τίποτα σεξουαλικό στο να φοράς μια επίπεδη κεφαλή και να κάνεις μασάζ με λάδι γενειάδας στο πρόσωπό σου.
Στην πραγματικότητα, δεν υπάρχει ένας όρος ομπρέλα που να ισχύει για αυτά τα δείγματα - το μόνο πράγμα που τα συνδέει πραγματικά είναι η αμετάβλητη λατρεία τους για το τζιν. Ίσως είναι λόγω της πλούσιας ιστορίας του στο Λονδίνο, ίσως είναι η φιλική προς τους vegan συνδηλώσεις ενός ποτού που παρασκευάζεται από μπερδεμένα βοτανικά ή ίσως απλώς το τζιν έχει γίνει το spirit du jour για τους μοντέρνους mixologists. Ανεξάρτητα από το τι είναι, το τζιν ταιριάζει με τους hipster καθώς και με τονωτικό.
Θα βρείτε τον τζιν πότη στο Ανατολικό Λονδίνο, να ταΐζει τα ζώα στο χρόνο διακοπής τους στο Spitalfields City Farm – σε τελική ανάλυση, ο ετήσιος αγώνας Goat Race τους χορηγείται από τον Hendricks. Σε μια βραδινή έξοδο, θα πίνουν τα αγαπημένα τους παραδοσιακά χαρμάνια στο 214 Bermondsey ή στο London Gin Club στο Soho. Αν επιθυμούν μια αλλαγή, πιθανότατα θα επιλέξουν μια πίντα χειροτεχνίας και ένα παιχνίδι πινγκ πονγκ στο Book Club, ένα σκοτεινό bourbon στο Rolling Stock ή ένα flat white από το Shoreditch Grind.
Υπάρχουν σε όλα τα σχήματα και μεγέθη, αλλά υπάρχουν ορισμένες σταθερές που θα σας βοηθήσουν να τις εντοπίσετε. Τα ρούχα τους και η ποίησή τους θα στενοχωρηθούν. Τα κορίτσια θα φορούν τα μαλλιά τους μακριά και άπλυτα ή κομμένα σε ένα περιπετειώδες κούρεμα pixie, ενώ οι άντρες θα τα κρατούν κλειστά ή δεμένα σε έναν ανδρικό κότσο. Είτε έτσι είτε αλλιώς, θα είναι φιλελεύθεροι με τη χρήση της πομάδας. Μπορεί να νομίζετε ότι φορούν μόνο vintage, αλλά θα κάνετε λάθος: αγοράζουν τα περισσότερα από τα πράγματά τους από την Uniqlo και την Urban Outfitters, αν και τα κοσμήματά τους προέρχονται από το Etsy.
Εάν δεν μπορείτε να τα εντοπίσετε από αυτό που φοράνε, θα πρέπει να είναι προφανές από αυτό που λένε (δυνατά). Θα σας πουν ότι έχουν εγκαταλείψει το κρέας επειδή παρακολούθησαν το Cowspiracy στο Netflix, παρόλο που ξέρετε στην πραγματικότητα ότι είχαν τράβηξει χοιρινό phở για μεσημεριανό γεύμα την περασμένη εβδομάδα. Θα σας πουν ότι ακούνε πραγματικά μόνο τα παλιά τους βινύλια Chet Baker, και αν βγουν έξω, μένουν σε τζαζ κλαμπ ή σκοτεινά φανκ μπαρ. Στην πραγματικότητα, ήταν οι πρώτοι που κατέβασαν το Tidal την ημέρα που κυκλοφόρησε το The Life of Pablo.
Για τα προς το ζην, θα σας πουν ότι εργάζονται στα μέσα μαζικής ενημέρωσης με έναν κυκλικό τρόπο που δίνει υπόσχεση που αλλάζει τον κόσμο, αλλά στην πραγματικότητα είτε έχουν πουλήσει την ψυχή τους σε μια απρόσωπη εταιρεία τεχνολογίας είτε την στριμώχνουν σε έναν χώρο συνεργασίας στο μια startup για σκύλους/τεχνίτες κέτσαπ, την οποία πρέπει να επιδοτήσουν δουλεύοντας πίσω από το μπαρ σε ένα pop-up με θέμα την Άγρια Δύση στο Whitechapel. Αν αυτοί Πραγματικά είχαν τις μπάλες, θα λειτουργούσαν ένα καφέ δημητριακών όπως οι ήρωές τους, οι αδερφοί Keery.
Για να είμαστε δίκαιοι, θα αρκέστηκαν σε ένα καφέ για γάτες. Οποιοδήποτε είδος καφέ πραγματικά, αρκεί να είναι αρκετά εξειδικευμένο για να εγγυηθεί το κλείσιμό του μόλις πεθάνει η τάση.
