Το Uni είναι περίεργο γενικά, και νομίζω ότι το Cambridge είναι περισσότερο από άλλα. Τα ποδήλατα, τα φορέματα, ο ακαδημαϊκός κόσμος που διαπερνά τους πόρους κάθε τοίχου και η συνεχής υπενθύμιση ότι περπατάτε σε μερικά πολύ αγιασμένα βήματα. Όχι πέντε λεπτά από το μέρος που μένω, ο Crick και ο Watson έτρεξαν σε μια παμπ για να πουν σε όλους ότι είχαν ανακαλύψει το DNA, όταν ήταν ακόμη στα χρόνια της μόρφωσής τους.
Και τι έχω κάνει μέχρι τώρα; Ω, ναι, πέρασα τη δεύτερη νύχτα μου εδώ από τα βυζιά μου σε εκβιαστικές τιμές Jager bombs και ζήτησα το Come On Eileen στο Cindies μια Πέμπτη, για να μου πει πολύ αυστηρά ο DJ ότι το παίζουν μόνο Τρίτη και Τετάρτη. Εάν το κλασικό του Dexy μπορεί να παιχτεί μόνο σε καθορισμένες ημέρες, τότε είμαι εκτός.
Δηλαδή, έχω δει καλύτερα αν είμαι ειλικρινής.
Το Fresher's στο σύνολό του είναι λίγο περίεργο. Η ιδέα ότι είστε ξυλοφορτωμένοι με ένα σωρό τυχαίους και συμμετέχετε σε επώδυνες κουβέντες για τα πρώτα είκοσι λεπτά στην παρέα τους, ωστόσο συνεχίζει να αποκαλύπτει ολόκληρο το σεξουαλικό σας ιστορικό και κάθε ντροπιαστικό περιστατικό που έχει συμβεί όταν είστε μεθυσμένοι, σε ένα πίντα σε λίγες ώρες, είναι κάτι που το βρίσκω περίεργο.
Ωστόσο, ένα που μου αρέσει πολύ, αν είμαι ειλικρινής. Όχι ότι μου αρέσει να λέω σε αγνώστους πού έχω και δεν έχω κάνει πίπα, αλλά η ιδέα ότι και άλλοι άνθρωποι είναι στο μήκος κύματός σου από την άποψη ότι δεν θέλουν να περάσουν όλη την εβδομάδα συμμετέχοντας σε συνομιλίες που συμβαδίζουν με αυτές τις γραμμές ; Ω, είσαι από το Surrey. *Προσπαθεί μανιωδώς να βρει έναν αδύναμο σύνδεσμο με την πατρίδα του πιθανού νέου καλύτερου φίλου σας* Είναι πολύ ωραίο, της θείας μου, ο αδερφός του φίλου κάποτε έπεσε πάνω σε έναν σκύλο στο Surrey, πόσο τρελός! Μικρός κόσμος!.
Το περπάτημα στο γρασίδι απαγορεύεται στο Cam.
Συνειδητοποίησα ότι όλοι βρίσκονται στην ίδια ακριβώς βάρκα με την έννοια ότι είμαστε όλοι τρομοκρατημένοι, όλοι απελπίζουμε να μας αρέσουν και δεν θέλουμε πραγματικά να αποχαιρετήσουμε τις μαμάδες μας και ότι οι περισσότεροι από εμάς πραγματικά δεν Δεν ξέρω πώς είμαστε εδώ.
Αυτό είναι το πράγμα που έχω παρατηρήσει περισσότερο. η υποτίμηση του εαυτού εξαπλώνεται σαν έρπης. Όταν ένα άτομο λέει ότι δεν αξίζω πραγματικά να είμαι εδώ, όλοι φωνάζουν την ίδια σκέψη. Και δεν γίνεται από το να θέλεις να ταιριάξεις και να προσποιηθείς ότι μοιράζεσαι την ίδια γνώμη σε ένα απεγνωσμένο τέχνασμα για να βρεις κοινό έδαφος με ένα άτομο που πρόκειται να είναι μέρος της ζωής σου για τρία χρόνια, γίνεται σοβαρά. Με εκτιμιση.
Το Freshers' ήταν τόσο θολή όσο αυτή η φωτογραφία.
Προερχόμενος από ένα μέρος αρκετά μακριά από τον κόσμο της κωπηλασίας και της επίσημης αίθουσας, υπάρχει ένα μεγάλο στίγμα, παγκοσμίως θα έλεγα, γύρω από τον στερεότυπο φοιτητή του Κέιμπριτζ: δικαιωμένος, υπερβολικός και εξαιρετικά προσχηματικός. Ωστόσο, για μένα (ακόμη, ούτως ή άλλως), αυτό δεν ισχύει. Έφτασα στο Κέιμπριτζ περιμένοντας να νιώσω απομονωμένος, με την προκατάληψη ότι οι περισσότεροι άνθρωποι θα ήταν πολύ συγκεντρωμένοι στη μελέτη τους για να βγουν για ένα κουτάλι, ή ακόμα χειρότερα, θα αρνούνταν να πατήσουν το πόδι τους σε ένα εντελώς.
Αυτό που με υποδέχτηκαν ήταν η κανονικότητα. Ταπεινοί, γνήσιοι άνθρωποι που πετούν στο κάθισμα του παντελονιού τους όσο κι εγώ. Και οι προφορές! Τόσες πολλές τοπικές προφορές! Ήρθα πλήρως προετοιμασμένος με ένα οπλοστάσιο παθητικών επιθετικών, μισοαστείων και μισοσοβαρών επιστροφών γιατί αν κάποιος σχετικά καλά μιλούσε έκανε μια πραγματική έρευνα για το από πού κατάγομαι (είμαι Ουαλός βλέπετε), με το αγαπημένο μου ον, το Sheep; Ω ναι, όλη μέρα και όλη νύχτα! Να με βάλεις στο λαιμό και να μου πεις ότι είμαι ένα κορίτσι μπαάντ. Αυτό ήταν γραφτό να ειπωθεί με ένα θόρυβο προβάτων στο μπάαντ, αν δεν μπορούσατε να το καταλάβετε. Δεν χρειάστηκε να χρησιμοποιήσω ούτε ένα. Λίγο αποσβολωμένος, στην πραγματικότητα.
Κοίτα! Μια ιδρωμένη, ακατάστατη φωτογραφία κλαμπ, πόσο πρωτότυπο…
Παρ' όλα αυτά, ειλικρινά περίμενα το πρώτο άτομο που θα συναντούσα να είναι από τον Χάροου ή τον Έτον και να τους βάλω να μιλήσουν για το κενό τους. Στην πραγματικότητα, το πρώτο άτομο που συνάντησα ήταν από το Μπέρμιγχαμ και αποδείχθηκε ότι δεν πήγε ένα ταξίδι μετ' επιστροφής στην Ταϊλάνδη με τα χρήματα του μπαμπά για ένα μήνα, αλλά αντ' αυτού με ένα αυθόρμητο ριμπάουντερ στα Μάλια.
Όλοι ακολούθησαν το παράδειγμά τους, πραγματικά. Αφού καταφέρετε να χτυπήσετε την πόρτα ενός ξένου και η αμηχανία της κουβέντας υποχωρήσει, οι άνθρωποι ανοίγουν, χαλαρώνουν. Το πλαστικό σταθερό χαμόγελο και το υψηλό τόνο, Hiya! εξαφανίζεται και αναδύεται ένα γνήσιο χαμόγελο ανακούφισης. Δόξα τω ΘΕΟ, το άτομο που ζει απέναντί μου δεν είναι τελείως πετώντας.
ΣΥΜΒΟΥΛΗ: Το φανταχτερό φόρεμα των Freshers απαιτεί ΜΕΓΙΣΤΗ προσπάθεια (πραγματικά δεν ισχύει).
Παρά το γεγονός ότι είμαι εδώ μόνο λίγες μέρες, νιώθω σαν να έχω μάθει πολλά. Κυρίως, ότι έπρεπε να έχω φέρει περισσότερες κούπες και σερβίτσια από ό,τι έχω κάνει, αλλά και ότι οι άνθρωποι δεν είναι τόσο τρομακτικοί όσο φαίνονται στη θέα. Είναι περίεργο να πιστεύεις ότι τις τελευταίες ώρες έχω γνωρίσει ανθρώπους που θα γίνουν μόνιμα σταθερά στη ζωή μου για τα επόμενα χρόνια, αλλά βρίσκω παρηγοριά και στο γεγονός ότι αυτή η περίοδος έντονου δεσμού με προσανατολισμό στο αλκοόλ θα είναι μια περίοδο της ζωής μου που θα είμαι ενθουσιασμένος να μιλήσω στα δικά μου παιδιά. Λοιπόν, ίσως όχι όλα.
